காதல் போர் - A war of love

கண் இமைக்காமல் நின்று இளம் கன்னியின் பக்கம் நோக்க
மொட் என இருந்த உள்ளம் காதல் பூவாய் மலர
புயல் காற்றென மலர்ந்த உள்ளம் திக்எட்டிலும் சட சட வென குழம்ப
புது கவிதைகள் பல வந்து உள்ளம் மகிழ
முப்பதினாயிரம் புறவிகள் நடுவில் வெள்ளை பரிமேல் அழகி நிந்தன் கரம் பிடித்து காதல் போர் புரிய
உந்தன் செங்கோல் கிழ் ஆட்சி செய்ய காத்திருக்கும் ஒரு சிற்றரசினனின் புலம்பல் நீ கேளாய்யோ
மதம் பிடித்த களிறு போல் காதல் வன்துணை முட்ட
மனம் இரண்டும் பொன்னியிலே தோனிப்போல் மிதக்க
வேல் முனையை கண்டு நான் அஞ்சியது இல்லை கன்னியே உன் இரு கண் விழி கொண்டு நீ என்னை கொள்ள
என் உள்ளமோ திசையெங்கும் சென்று பேரின்ப நடனம் புரிய
ஒரு சொல் கேட்டேன் அடி தோழி அது உன் வாய் மொழியோ என உள்ளம் கடந்து ஏங்க
கொன்று விட்டாய்யடி உன் உளியால் என்னை சிற்பமாய் செதுகுவாயென காத்திருந்த என்னை பொடி கற்கள்லாய் உடைத்து விட்டு செல்ல
என்றும் உன் வரவை காத்து நாட்கள் பல யுகங்களாய் ஓட
புது வாசம் ஒன்று வீச மறைந்த சூரியன் கிழக்கில் உதிக்க
உள்ளம் இரண்டும் உச்சி வானத்தில் பறக்க
கனா ஒன்று கண்டேன் தோழி அதில் நான் உன் கரத்தை பிடிக்க
உன்னவனை நீ ஏக்கத்தில் தல்ல பாவி என்றும் என் நினைவில் இருந்து நீயென்னை கொள்ள
நாட்கள் நகருது மெல்ல மெல்ல